sabato 18 aprile 2015
Laura Boldrini contro l’obelisco
È triste dirlo
ma non ci si abitua mai alle intemperanze e alle uscite estemporanee fuori
luogo del Presidente, sì Presidente, non Presidentessa come vorrebbe lei,
stravolgendo la tradizione linguistica italiana, la quale ha dichiarato, a
margine di un incontro con dei vecchi partigiani, che l’obelisco del Foro
Italico, che porta la scritta “Dux”, andrebbe “sbianchettato”, anche se qualche
vecchio partigiano integralista, nostalgico anche di quelle che furono gli anni
della Volante Rossa[1],
vorrebbe abbatterlo!
È strano, perché
proprio in questi mesi gli uomini dell’Isis stanno facendo una cosa analoga, a
suon di martellate contro tutti i simboli pagani, nei luoghi sacri, musei
archeologici, siti storico nei territori da loro conquistati e questo punto,
giocoforza, sorge un parallelismo: l’epoca fascista è per la comunista Boldrini
uguale al paganesimo di matrice islamica? Perché altrimenti non si spiegherebbe
altrimenti il suo desiderio di distruggere o cancellare la storia de nostro
Paese, solo per dar retta ad un gruppo di senescenti con il pannolone e l’arteriosclerosi,
tirati fuori non si da dove e rianimati in che modo, per l’abbisogna. Ma prima
o poi estingueranno tutti i partigiani, come si sono estinti i Cavalieri di
Vittorio Veneto[2],
che oggi manco vengono più ricordati quasi di striscio! Anche se ad onor di
storia la I guerra mondiale ci ha visti vincitori, mentre la II, sconfitti..
visto che i partigiani di sinistra tifavano per Stalin a quel tempo!
Che piaccia o
no, l’odierna Repubblica italiana, nasce sulle basi anche Istituzionali del
ventennio fascista, che a sua volta fonda le sue radici nell’Unità d’Italia e
lo Statuto Albertino. È un’amara verità, ma è la verità.
Molte delle strutture e delle infrastrutture italiane
sono state progettate e edificate proprio durante il “famigerato?” ventennio
fascista e che alla Boldrini non vada giù, stanno ancora lì e a questo punto
seguendo la logica del suo ragionamento andrebbero abbattute.
Per assurdo si
potrebbe anche essere d’accordo, seguendo l’illogicità del suo modus operandi
intellettivo, ma devono essere abbattute tutte, non solo simbolicamente, ma
distrutte, bruciate, incendiate, demolite a colpi di spingarde o usando aerei
da caccia, strade, autostrade, palazzi, usando gli artificieri esperti nelle
demolizioni controllate… e poi sarebbe interessante vedere cosa rimarrà in piedi,
chiaramente sgomberando coloro che hanno in affitto o in proprietà una casa o
che vivono dentro un palazzo costruito durante il fascismo, Palazzo di
Giustizia di Milano[3]
compreso, in quanto costruito dal 1932 al 1940, in pieno regime fascista!
Naturalmente
andrebbero smantellate tutte le Istituzioni anche previdenziali, usate tutt’oggi,
da milioni di italiani, comunisti, anche antifascisti, ai quali andrebbero tolte eventuali pensioni,
agevolazioni, o quant’altro, visto che queste Istituzioni hanno in se il
peccato originale, il seme marcio e dannato del ventennio fascista, ma si sa,
per i comunisti radical chic,il denaro non puzza e non importa quali siano
le sue origini.
Credo che a molti, visto l’intolleranza atavica del Presidente
della Camera, si chiedano come la Boldrini possa continuare a calcare le aule
parlamentari, sapendo benissimo che in ogni angolo la presenza del fascismo è
ancora forte e vivida all’interno dei muri, come fantasmi che continuano ad
aleggiare nell’aria?
Nota finale: la
Boldrini ha appena affermato che lei non “Ha mai detto di volerlo abbattere”[4]
ma il senescente che stava con lei al raduno nell’”ospizio” della Camera dei
Deputati, manco l’ha zittito il vegliardo che aveva detto una fregnata[5]…e
in Italia e soprattutto in politica,, si sa, chi tace acconsente!
Marco Bazzato
18.04.2015
Etichette:
Opinioni,
Politica Italiana,
Storia
Presentazione di “Aborto d'amore”, di Marco Bazzato, articolo di Angela Dimcheva
Marco Bazzato |
Romagnola Miroslalova |
Tania Popova |
Teodora Ivanova |
Foto di gruppo con alcuni lettori |
Con una lettrice |
Ivan Anastasov |
Il noto in Bulgaria scrittore italiano Marco Bazzato
ha riunito i rappresentanti dell’elite cultuale bulgara e italiana nella
galleria libreria "Sofia Press" per la prima del suo romanzo
"L'aborto d’amore" (edizione di MBIL Agency - Sofia, 2014).
Nel suo intervento, Tanya Popova (autrice della
prefazione) ha detto: "Il romanzo dello scrittore italiano Marco
Bazzato" L'aborto d’amore "è scritto con una sottile visione
psicologica e profonda conoscenza delle diverse tematiche che in un modo o in
un altro sono state eluse nella nostra letteratura e solo nella nostra:
questi sono i temi per la mancanza di tolleranza verso l’orientamento sessuale
diverso, il diritto di essere diversi, senza screditare le altrui
concezioni del mondo; il tema del diritto di togliere la
vita che prima si desiderava. Marco Bazzato racconta la storia di una
semplice famiglia italiana che vive in un sonnacchioso paese di provincia, lì
dove le notizie si diffondono a macchia d'olio e ogni passo fuori dai costumi
stabiliti può essere fatale ... I personaggi sono sottoposti insulti e
attacchi, maneggi finanziari da parte dei media, che sulla loro pelle
realizzano la loro politica. ... E qui arriva alla ribalta il diritto di
scelta. Si ritrovano nel vortice di passioni a loro sconosciute e pregiudizi
che a poco a poco uccideranno l'umanità, l'amore e l'affetto tra di loro ...
"
Lo stesso Marco si Bazzato ha parlato a braccio
circa lo sviluppo della trama e le idee esposte nel suo testo: "I
personaggi di questo libro sono in guerra con se stessi ... Essi non sono in
grado di accettare il cambiamento. Io semplicemente ho rappresentato attraverso
il mio scritto una situazione ce può accadere a qualcuno, ma può anche non
accadere. Non mi piacciono gli stereotipi. L’importante è che i personaggi
cerchino se stessi, come spesso lo facciamo anche noi."
La traduttrice del libro Teodora Ivanova ha detto:
"Marco mi ha fatto vedere un altro mondo - argomenti davvero difficili da
capire. "Aborto amore" non è per ogni lettore, ma è per chi non ha
paura di leggere. E il lettore deve mettersi nel ruolo dei protagonisti, dalla
posizione dell’uomo che prende la sua decisione cruciale. Il ruolo sinistro dei
media è anch’esso presentato molto bene ... La traduzione è un processo lungo,
mi ci sono voluti circa quattro mesi, ma mi è piaciuto il lavoro creativo.
"
Gli intermezzi musical sono stati curati
dall’attore Ivan Anastasov con evergreen in spagnolo e inglese.
Circa l'autore:
MARCO BAZATO è nato nel 1969 a Dolo (Venezia).
Poeta, pubblicista, scrittore e pittore. Autore dei libri "Libero Arbitrio"
(poesia, 2003), "Il campo del vasaio (Matt. 27: 7), Poemi d'amore e di
morte" (2004), " Progetto Emmaus" (romanzo, 2006). Ha vinto
diversi premi letterari in Italia, tra cui il Premio Europeo di Poesia,
premiato a Taranto per il libro bilingue Il "campo del vasaio". È uno
degli autori nell’Antologia poetica di Segreti di Pulcinella autori
(2003-2005). I suoi lavori sono stati pubblicati sia in patria e nei giornali
bulgari. Ha tenuto una mostra personale - dipinti con pastelli, acquerelli e pittura
ad olio e fotografie a Sofia (2005). Cootraduttore co-autore di diversi
poeti e scrittori bulgari. Co-fondatore di MB International Literary Agency © -
Sofia. Membro del PEN Club - Italia.
Articolo di Angela Dimcheva
Foto © Sofia Ars Net
Нашумелият у нас италиански писател Марко Бадзато
събра представители на българския и италианския културен елит в
Галерия-книжарница „София-прес“ за премиерата на романа си „Аборт от любов“
(Издание на МВИЛ Агенция – София, 2014).
Събитието се състоя в необичайно знойната за сезона
вечер на 16 април 2015 г. и се водеше от поетесата Романьола Мирославова, която
поздрави присъстващите с „Христос воскресе!“ на Светлия четвъртък, а в
експозето си наблегна на паралели между важните морални въпроси в книгата и
Божието слово, съхранило същностните си ценности в Библията: „Марко Бадзато си
поставя за цел да защити това чудо на природата – зачатието!... Най-доброто
доказателство за това, че Марко е обичан вече и в България, са книгите му. Да
си фин, сърдечен, образован и ерудиран мъж и в същото време да си проницателно
чувствителен и задълбочен върху теми, за които от векове се смята, че вълнуват
само тъй нар. нежна половинка от човечеството, е неоценимо качество за всеки
писател, талант, с който Всевишният дарява само най-добрите си последователи и
тези, които дръзват да се наричат творци; тези, които умеят да пресътворят
истински трепетния живот, животът, който може да трогне дори и най-закоравелите
сърца. Такъв талант притежава Марко Бадзато. Това е роман, с който може да се
гордее цялата европейска литература. Радвам се, че аз съм редактор на книгата.“
В изложението си Таня Попова (автор на предговора)
каза: „Романът на италианския писател Марко Бадзато „Аборт от любов“ е написан
с тънък психологически усет и задълбочени познания по ред теми, които по един
или друг начин са заобикаляни в нашата литературата и не само в нашата: това са
темите за липсата на толерантност към различната сексуална ориентация, за
правото да бъдеш различен, без да накърняваш с това възгледите на другите;
темата за правото да отнемеш живот, заченат по собствено желание. Марко Бадзато
ни разказва историята на едно обикновено италианско семейство, което живее в
тихо провинциално градче, там, където новините се разнасят мълниеносно и всяка
стъпка встрани от установените порядки може да се окаже фатална... Героите са
подложени на хули и нападки, финансови машинации от страна на медиите, които на
техен гръб осъществяват своята политика... И тук на преден план излиза правото
на избор. Те се оказват във водовъртежа на непознати за тях страсти и
пристрастия, които постепенно убиват човещината, любовта, привързаността
помежду им...“
Самият Марко Бадзато говори импровизирано за
разработката на сюжета и за идеите, заложени в текста му: „Персонажите в тази
книга са във война със самите себе си... Те са в невъзможност да приемат
промяната. Аз просто представих една ситуация, тя може да се случи на някого,
но може и да не се случи. Не обичам стереотипите. Важното е, че героите търсят
самите себе си, както и ние често го правим.“
Преводачката на книгата Теодора Иванова каза: „Марко
ми показа един друг свят – теми, които наистина трудно се разбират. „Аборт от
любов“ не е за всеки читател, а за този, който няма страх да чете. Той трябва
да се постави в ролята на главните герои, от позицията на човека, който прави
съдбоносен избор. Зловещата роля на медиите също е представена много добре...
Преводът е дълъг процес, отне ми около четири месеца, но ми хареса тази
творческа работа.“
За музикалните интермедии се грижеше актьорът Иван
Анастасов с изпълнения на испански и английски евъргрийни.
За автора:
МАРКО БАДЗАТО е роден през 1969 г. в Доло (Венеция).
Поет, публицист, писател и художник. Автор е на книгите „Свободна воля“
(поезия, 2003), „Полето на грънчаря (Мат.,27:7), Поеми за любовта и смъртта“
(2004), „Проектът Емаус“ (роман, 2006). Носител е на няколко литературни
награди в Италия, сред които Европейска награда за поезия, присъдена му в
Таранто за двуезичната книга „Полето на грънчаря“. Един от авторите в Antologia
poetica di Segreti di Pulcinella (2003-2005). Негови творби са публикувани
както в родината му, така и в български вестници. Има една самостоятелна
изложба – картини с пастели, акварел и маслени бои и фотографии в София (2005
г.). Преводач в съавторство на редица български автори. Съосновател на MB
International Literary Agency© - София. Член на П.Е.Н. Клуб – Италия.
Репортаж:
Анжела Димчева
Фото: © Sofia Ars Net
domenica 5 aprile 2015
Buona Pasqua a tutti
Per l’ennesima volta Papa Francesco ha
deluso. I giornali e i social network tacciono, per piaggeria, ma il popolo non
è né bue e manco vile e lo ha dimostrato la Piazza San Pietro, praticamente
deserta, e no certo per via della pioggia.
I fedeli stranieri hanno capito che
nonostante le belle parole di facciata, manco sono presi in considerazione di
striscio negli auguri e quindi hanno disertato, preferendo andare dove almeno,
per quanto poco, vengono rispettati.
Francamente sono sempre più sconcertanti
i segni evidenti di disinteresse nei confronti dei fedeli. Certo ci stanno i
teorici gesti simbolici, incentrati sulla Sua persona, il buonismo apparentemente
sparso a piene mani, dilapidando le casse vaticane, le telefonatine, che ora
sembrano essersi fermate, ma per il resto, è calma piatta.
Comunicazione pari a zero, discorsi
scialbi, intrisi di mediocre retorica trita e ritrita. E in fatti il popolo dei
fedeli, checché ne dicano i giornali, come i cani da tartufo, a naso sentono la
qualità e la bontà ed è chiaro che ormai scavano sempre meno, disertano, se ne
stanno distanti, preferiscono starsene a casa a mangiarsi l’agnello, soprattutto
se abitano a Roma e dintorni, piuttosto che gettare via la loro mattinata in
modo infruttifero.
E poi, dai, diciamocelo: un tizio papale che al termine della
benedizione Urbi et Orbi termina con: «Buona Pasqua e buon pranzo» lo si può
accettare da “Gigi er troione” quando te serve l’abbacchio al forno e te manna afanculo, ma non certo dal “Santo
Padre!”, gli Apostoli, dopo la resurrezione, grazie allo Spirito Santo, si
facevano capire in molte lingue,costui invece, forse per pigrizia, si limita ai
saluti in Italiano!
Certo si capisce l’utopia della
famigliarità, ma ci stanno anche delle regole, delle tradizioni di rispetto che
questo Pontefice continua a calpestare bellamente, infischiandosene dei fedeli
stranieri, come se il suo obbiettivo fosse proprio quello di allontanare con questi
suoi atti poco cristiani gli stranieri da Roma.
Non si sa cosa effettivamente abbia i
mente, ma la china distruttiva che ha preso, certo non fa onore a lui e soprattutto
infanga decenni di lavoro dei suoi predecessori, che sta mandando letteralmente
a farsi fottere.
Marco Bazzato
05.04.2015
Iscriviti a:
Post (Atom)